Deze keer ga ik net als de vorige keer gewoon per dag vertellen wat ik heb gedaan en meegemaakt. En dat is een hoop, dus bereid je voor!
Dag 5 – Vandaag zijn we de hele dag bij Palm Tree geweest, waar ik begonnen ben met sieraden (af)maken. Ik heb nog een armbandje en een ring gemaakt. Hierna hebben we in een paar van de cirkels op de muur nog wat geschilderd. De jongens waar we de dag ervoor mee hadden gepraat, Andile en Khulekani, en nog wat andere jongens (Sandile, Joshua en Thabani), hebben Robbin en mij daarna hun kamers laten zien. Daarna zijn we buiten gaan zitten en hebben de hele middag zitten kletsen, tekenen en kaarten. Ook hebben we hun adres gekregen zodat we ze een kaartje kunnen sturen vanuit Nederland. In deze paar uur hebben we een hele sterke band met die jongens opgebouwd en ik wist zodra we vertrokken meteen dat dit niet het laatste contact zou zijn. Het zijn geweldige vrienden van ons geworden en ik hoop ze zeker nog eens op te zoeken.
Dag 6 – Op deze dag zijn we naar een klein naaiatelier geweest. Dit stond oorspronkelijk niet in de planning, maar de plannen zijn gewijzigd. Dit kleine atelier is opgericht door een man, die ooit zelf in een naaiaterlier als schoonmaker werkte. Na zijn werk bleef hij vaak hangen om te kijken hoe ze dat deden, waardoor hij uiteindelijk zelf ook heeft leren naaien. Hierna heeft hij een project op gestart om de omstandigheden in de community te verbeteren. Het was de bedoeling om jonge mensen dit vak bij te leren, maar er kwamen alleen oudere vrouwen op af. Wat niet uitmaakt, want het werk moet worden gedaan. Momenteel hebben ze een klus voor een school, waar ze 42 uniformen voor mogen maken. Wij hebben hieraan meegeholpen en hebben aan 6 pakjes een handje bijgedragen.
Dag 7 – De dag dat we naar Bobbi Bear en Tree Clinic zijn geweest. Bij Bobbi Bear was het erg druk, deze dag was namelijk Nelson Mandela dag in Zuid Afrika dus er werd feest gevierd. Hier bij Bobbi Bear werd een leuke dag voor de kinderen georganiseerd en er was zelfs een springkussen. Binnen kregen wij van Eureka een uitleg over wat Bobbi Bear is. Bobbi Bear is een hele bekende organisatie in Zuid Afrika, die door de politie, scholen of andere mensen worden gebeld zodra er een melding is van kindermisbruik. Ze gaan er dan heen en helpen het kind door het hele traject en alles wat erbij komt kijken heen. De kinderen krijgen een teddybeer, stiften en pleisters. Hierop mogen ze aangeven wat er met ze is gebeurd. Deze beer wordt tevens als bewijsmateriaal gebruikt in de rechtbank. Het jongste misbruikte kind dat ze daar hebben gehad, was slechts twee weken oud en stierf in de armen van Eureka. Zo tragisch..
Na deze heftige presentatie zijn we doorgegaan naar Tree Clinic. Hier komen vrouwen vanuit de hele regio met elkaar zingen en bidden. We verstonden de liederen niet, maar een meisje vertaalde alles wat ze deden en kreeg meteen een baan aangeboden bij Bobbi Bear als tolk. Hierna hebben we ze fruit uitgedeeld en moesten we ons voorstellen. Toen ik zei dat ik een vriendje had begonnen ze te joelen.
Hierna hebben we nog een documentaire gekeken over Bobbi Bear, die best heftig was. Daarna hebben we nog Zulu gekookt.
Dag 8 – We hebben vandaag de Markets of Warwick tour gedaan. Daar moesten we wel even op wachten: vertragingen, miscommunicaties, etc. Anderhalf uur later gingen we dan toch echt van start. Van het verhaal heb ik weinig verstaan of begrepen. Om even een uitleg te geven, koos de gids letterlijk de meest luidruchtige plaatsen uit. Het rook er ook erg vreemd, dus het was allemaal best een tegenvaller, hoewel we wel weer een ander deel van Durban gezien hebben. Ik heb hier echt heel veel souvenirs gekocht, dat gelukkig wel!
Dag 9 – Vandaag zijn we in ongeveer 4 uur naar de Sani Lodge gereden, vlakbij de Drakensbergen. We hebben onderweg heel veel liedjes gezongen en gelachen met de chauffeur. De landschappen zijn hier echt prachtig. Alles is hier zo mooi! We hebben onderweg zelfs giraffen gezien, toen we langs het Tala Game reserve reden, waar we vrijdag ook heen gaan.
Dag 10 – De reis naar Lesotho toe was echt geweldig! De Drakensbergen zijn prachtig en we hebben dankzij onze gids/chauffeur Philip zo veel over het landschap en de cultuur geleerd. Onderweg hebben we zelfs nog van het water gedronken dat over de weg stroomde. Toen we er bijna waren begaf de accu van een van de andere landrovers het en moesten we deze de rest van de tocht met onze auto slepen. Daar aangekomen mochten we meteen gaan paardrijden. Het begin was eng, want de berg was grotendeels van rots. Later was het leuk, het uitzicht bovenop de berg was prachtig, tot we in draf gingen. Al mijn ingewanden vonden een nieuwe plaats en mijn kont doet nog steeds zeer.
In de avond kregen we een dansvoorstelling en ik heb ook nog meegedanst en gezongen, wat ze erg op prijs stelden. De sterrenhemel is hier trouwens echt prachtig en helder.
Na het best wel pittige eten moest een klein deel van ons nog een hele berg op klimmen in het pikkedonker, want daar was onze slaapplek. Een hele ervaring met zo’n zaklamp op je hoofd. Robbin en ik lagen er op matjes op de grond, met 5 dekens over ons heen en het was nog steeds koud. Het was het echter allemaal waard, wat een ervaring!
Dag 11 – In de ochtend zijn we eerst naar een dorpje vlak bij onze slaapplek geweest (weer die hele berg op!) en hebben we uitleg gekregen over welke gereedschappen ze hier gebruiken. Daarna zijn we naar de heler geweest, die mijn toekomst heeft voorspeld. Dat ziet er allemaal heel zonnig uit!
Daarna hebben we de reis terug naar de Sani Lodge gemaakt en bij de grenspost hebben we nog warme chocomelk gedronken. Het stukje in de Drakensbergen rijden was zo leuk, omdat we nu achteraan reden en de auto’s voor ons steeds om de hoek verdwenen. Het gaf me echt het idee van de Droomvlucht in de Efteling. Het was ook echt een droomvlucht. Terug in de Lodge was het toch wel fijn dat we weer een lekker warm bedje hadden.
Dag 12 – Vandaag zijn we weer teruggereden naar Blue Sky Mining. Pas hier besef je je wat een luxe het eigenlijk allemaal is. In Lesotho was geen stroom, geen warm water en je kon de wc ook natuurlijk ook niet doorspoelen, dit was een hokje van golfplaten in de buitenlucht. Het lijkt zo vanzelfsprekend dat je dit wel allemaal hebt. Ik kan me lastig voorstellen dat ik altijd zoals in Lesotho moet leven, maar voor hun is het allemaal prima.
We zijn nog naar een super mooi, luxe en Westers winkelcentrum geweest, waar ze een Mr Price hadden. Dit is vergelijkbaar met de Primark. Hier heb ik een paar leuke dingetjes gekocht en daarna zijn we wer terug gegaan naar ons ‘thuis’.
En dat is waar ik nu ben. Ik zit nu op mijn bedje te typen en ben eindelijk klaar. Morgen gaan we naar The Farm voor drie dagen. Op vrijdag hebben we de safari. Zaterdagavond komen we weer terug en zondag gaan we al vliegen. Wat is het ook eigenlijk snel gegaan. Nog even genieten van de laatste dagen!
Met Worldmapping naar Zuid-Afrika 