Het is alweer een paar weken geleden dat ik helemaal gelukkig en voldaan op het vliegveld van Dusseldorf aankwam. Ik had de reis van mijn leven gemaakt en met gemengde gevoelens dacht ik eraan terug. Ik had zo graag nog meer tijd met die mensen doorgebracht. Die prachtige, inspirerende mensen. Maar Zuid Afrika zou ik voorlopig niet meer zien. Voorlopig, had ik besloten. Want ik wilde nog een keer.
Maar dan niet met Worldmapping. Ik wil nu graag met Be More voor een maand naar Palm Tree. Ik heb al eens beschreven hoe geweldig ik het vond, maar het meest speciale was wel de band die ik met de jongens daar heb gecreëerd. Nog steeds heb ik contact met ze. Ik heb ze foto’s opgestuurd van de tijd dat ik daar was en ook een ansichtkaartje uit Frankijk. (Ze vertelden me dat ze daar allemaal graag een keer heen wilden) Hopelijk lukt het me om daar de komende zomer voor een maand te kunnen verblijven, maar niks is nog zeker.
Ook bij The Farm heb ik geweldige dingen meegemaakt en aangezien ik altijd mijn camera rond mijn nek had hangen, heb ik daar hele mooie beelden geschoten. Nu ook mijn vakantie in Frankrijk en Centreparcs voorbij is, heb ik een video kunnen maken. Deze video wil ik graag met iedereen delen, omdat jullie nog meer de sfeer te laten proeven van Zuid Afrika. En niet alleen van Afrika zelf, ook van de opnieuw prachtige en vrolijke mensen, die met een ballon al uren zoet kunnen zijn en de hele middag kunnen voetballen zonder zich te vervelen.
Wees niet bang om deze video te delen, graag zelfs. Laat iedereen zien dat we een verschil kunnen maken. Door te werken en door juist te spelen met de kinderen. Want hoewel we geen nieuw leven voor ze hebben kunnen bouwen, twee mooie dagen hebben ze zeker gehad. Hopelijk is dat te zien.
Met Worldmapping naar Zuid-Afrika 