Het geld stroomde binnen!

Wat een geweldige opbrengst had deze actie! Ik kan bijna niet geloven dat het verkopen van cupcakes zo veel kon opleveren. Bij deze verkoopactie hebben we maarliefst 136 euro opgehaald, maar dat is nog niet alles. Er stond namelijk ook een blik voor eventuele sponsoring en die is nog niet helemaal vol, dus laten we hem nog dicht. Daar zit ook nog aardig wat geld in. Dus deze actie heeft ons weer een stukje rijker gemaakt.

Gisteren ben ik meteen uit school naar het huis van Robbin gegaan en zijn we begonnen met bakken. We maakten eerst het beslag van de cake pops, omdat deze het langst zouden gaan duren. Zodra de cakes in de oven zaten, gingen we door met de eerste lading cupcakes. Ondertussen kwam ook Eline binnen om ons te helpen, waardoor het allemaal veel sneller ging. De marsepein moesten we nog kleuren en onze handen waren ook meteen in de vrolijke kleurtjes rood, geel en groen. (Afrikaanse kleuren) Toen de cakejes uit de oven waren en we de techniek van het versieren onder de knie hadden, ging het vrij snel. De cakejes verliepen dus erg soepel. De cake pops daarentegen waren één groot drama:

In eerste instantie was het verkruimelde deeg veel te zacht. Het was de bedoeling dat we er bolletjes van konden draaien, maar het zakte in terwijl je het vast had. Dus gooiden we er een aantal cupcakes doorheen om het te verstevigen. Daarna zetten we het een tijdje in de koelkast, dat scheen ook te helpen. Toen we het eruit haalden was het inderdaad harder, dus konden we bolletjes gaan maken. Het waren er veel te veel! Opnieuw in de koelkast en toen begon het echte drama: Het versieren. Onze eerste ‘laag’ was van witte chocolade, die werkte nog wel goed, behalve dat ik er een stuk of vijf cake pops in liet vallen waardoor het klonterig werd.. Daarna wilden we een rode laag doen, maar die smolt niet! Dan maar witte chocolade met een kleurtje, maar doordat ik er iets te veel kleurstof bij deed wilde ook deze niet smelten. Toen nog een lichtroze kleur, die werkte, maar als we de cake pops erin doopten gleden ze van hun stokje. Kortom: de cake pops waren één grote mislukking.

Vrolijk gekleurde handjes Bezige handjes De ellendelingen (Sorry voor het formaatverschil!)

Dan nu iets over de verkoop. De dag begon slecht, met een beetje regen. We waren meteen bang dat het de hele dag zou blijven miezeren. Maar niets was minder waar: het was gewoon droog! Er stond dan wel een fiks windje, maar soms brak het zonnetje door en dat hield de goede verkoopstemming erin. In het begin zaten we alleen een beetje achter de kraam, maar toen we merkten dat dat niet hielp, begonnen we met mensen aan te spreken. Een zin heb ik deze dag heel vaak moeten herhalen: ‘Hallo meneer/mevrouw, zou u misschien een cupcake of wafels willen kopen voor het goede doel? Een kleine donatie misschien? Wij gaan ontwikkelingswerk doen in Zuid Afrika.’ Er waren veel mensen die net hadden ontbeten of net geen trek hadden, maar toch zijn we uiteindelijk alles kwijt geraakt. Soms met een aanbieding om mensen te lokken of een enthousiaste koper die het aan zijn/haar vrienden vertelde. Alle beetjes helpen! Eline en Robbin zijn ook nog met een dienblad rond de markt gegaan en het enige wat ik nu nog kan zeggen is: het was en erg geslaagde dag!

Met volle moed!Alles op!

 

Ik wil de volgende mensen bedanken voor hun hulp en bijdrage aan deze actie: Eline, de moeder van Robbin, mijn eigen moeder, de opa en oma van Robbin en natuurlijk iedereen die ons iets heeft gesponsord! 

Plaats een reactie